عهدنامه ای باعزیز دلمان امام زمان عجل الله فرجه

آقاجان سلام.
این چندمین سالگردتولدشماست که به دلیل کوتاهیمان درکنارتان جشن نگرفتیم.این عهدنامه از طرف جمعی از محبین وشیعیان شماست.
همین ابتداعذرخواهی میکنیم ازشما به خاطراین که بعضی هایمان پای عهدهایی که قبلا چه درخلوت وچه درچنین مراسماتی بستیم ایستادگی نکردیم و هنگام خواندن نامه اعمالمان شمارا ناراحت کردیم؛البته بعضی هایمان هم نه تنها عهدبستندبلکه پای عهدشان نشستند وهرصبح وهرجمعه آن را تجدید کردند.
  مولاجان اینبار میخواهم بگویم که دیگر دلهایمان ازاین اوضاع زمان گرفته،از فسادی که درزمین بادستان خودمان درست کردیم،شرمنده ایم ازاین که زندگیمان را آن قدرکه بتوانیم شمارا مهمان کنیم اسلامی نچینده ایم.
  میخواهم بگویم این بار کمرهمت بسته ایم،همتی برای تغییر؛تغییری برای نزدیک شدن به جامعه ی اسلامی درعصر غیبت؛جامعه ای که درآن ساختارهای اقتصادی و تربیتی وسبک زندگی اش اسلامی است.میخواهیم با عنایت شما نه تنها خودمان را آماده یاریتان کنیم بلکه شیربچگانی تربیت کنیم که اگرخودمان ظهورتان را درک نکردیم نتوانستیم کنارتان باشیم فرزندانمان زیر بیرق اسلام درساخت مدینه ی فاضله کمکتان باشند.
  وحالا وقت میثاق وعهدبستن است.مولاجان باشما که نفسمان به نفستان بسته است و وجودمان ازوجود شماست عهد میبندیم که اسلام را به آن شکل که واقعا هست به جهان بشناسیم ونشان دهیم که اسلام به غیراز عبادت ومسائل اخلاقی کارآرایی های دیگریم دارد؛ووقت آن رسیده است که ساختارهای کفر وطاغوتی درهم بشکند وزمینه ی ظهور را به یاری خداوند تعالی وعنایت شما فراهم کنیم ودر این راه ازجان ومال وآبرویمان دریغ نکنیم.
امید است که بزودی زود ندای (أناالمهدى)از کعبه برخیزد ودل مادرتان شادگردد،وسال دیگر تولدتان را درکنار شماومحبین وچشم انتظارهایتان جشن بگیرم.