این روزا توفضای مجازی مدشده همه اززندگیشون وکلادنیا ادعای خستگی میکنن
وفازغم برمیدارن ودم ازمرگ میزنن.یکی نیس بهشون بگه آخه باهوش اگه یکم مغزمبارکت
روبه کاربندازی وچشات روبازکنی میبینی خیلیا هستن که توحسرت یه ساعت اززندگی
توهستن اون وخت تو اینجا هی ازخانواده
وزندگیت شاکی باش.تازه اینا خوبن بعضیا هستن که هنوز توفکراینن که تام آخرجری
رومیگیره یانه اون وخ میان تو صفحه های مجازی وگروه هافازغم میگیرن وپستای شکست
عشقی میزارن موردداشتیم که طرف هنوز نمازبهش واجب نشده اون وخت پست گذاشته که
مشروب میخورم تافراموش کنم آخه عزیزم میخوای چیوفراموش کنی جدول ضرب رو.چیرو؟
البته اینا تقصیرخودشون نیستا اینا به خاطره اینه که فرق عشق وعادت رونمیدونن
به قول استادمون میگفت:عشق کلمه مقدسیه رو هرچیزی اسم عشق رونزارین. حالا اینا
باسن کم میرن سراغش وفکرمیکنن عاشقن.وقتی که ازشون میپرسی قصدازدواج باهاش روداری
میگه: نه بابا مگه ادم توخیابونم ازدواج میکنه مافقط بااینا میگیم ومیخندیم بعدش
ولشون میکینم ومیریم سراغ ادمای درست وحسابی.
پس اولا که به زندگیتون نگاه تازه ای داشته باشین دوما اینقد دنبال این کارها
نباشین وقتش که برسه بعضیا لباس سیاه (البته اشتباه نشه منظورم کت وشلوار بود) وبعضیالباس
سفیدمیپوشن.پس به جای این مثلاعشقا برین به عشق واقعی زندگیتون یعنی خدا واهل
بیت(ع) وپدر ومادرای گلتون برسین.
یاحق